Waarom ik telefoons met uitschuifbare toetsenborden meer dan ooit mis

Telefoons met een uitschuifbaar toetsenbord zijn voor velen een vast onderdeel van ons geheugen. Ze combineren de voordelen van smartphones en fysieke toetsenborden. Door de vooruitgang van de technologie zijn deze telefoons bijna verdwenen, maar veel mensen beginnen ze te missen. In dit artikel onderzoeken we waarom telefoons met uitschuifbare toetsenborden nog steeds populair zijn en waarom sommigen ze beter vinden dan moderne touchscreens.

samenvatting

• Fysieke toetsenborden op telefoons verminderen de kans op typefouten dankzij de voelbare feedback en de nauwkeurige afstand tussen de toetsen.
• Telefoons met uitschuifbare toetsenborden bieden meer schermruimte, zonder dat er een lastig toetsenbord nodig is.
• Pogingen om schuiftoetsenborden nieuw leven in te blazen zijn mislukt vanwege de hoge prijzen, prestatieproblemen en ontwerpfouten.

Vroeger was het openen van een uitschuifbaar toetsenbord praktisch, bevredigend en geweldig. Tegenwoordig zijn fysieke toetsenborden vrijwel verdwenen en opgeofferd ten gunste van dunnere ontwerpen en grotere schermen. Ik wil even de tijd nemen om uit te leggen wat telefoons met een uitschuifbaar toetsenbord zo bijzonder maakt.

Fysieke toetsenborden voelden prettig aan, waardoor de kans op typefouten afnam.

Er was een tijd dat sms'en onder de tafel in de klas een kunst was. Je hoefde niet te kijken. Alleen uw duim weet waar welke toets zich bevindt. Als je ooit een telefoon als de T-Mobile G1, Motorola Droid of de ondergewaardeerde Nokia E7 of N97 hebt gebruikt, zul je begrijpen wat ik bedoel. U hoeft zich geen zorgen te maken over onbedoelde aanrakingen: alleen bewuste toetsaanslagen worden geregistreerd, waardoor typefouten tot een minimum worden beperkt. De ruimte tussen de toetsen voorkwam dat je met je vingers twee toetsen tegelijk kon indrukken, iets waar smalle glazen schermen vandaag de dag nog steeds moeite mee hebben.

Tegenwoordig zijn er swipe-toetsenborden en dicteerfuncties, en ik vind ze geweldig, maar niets kan de snelheid en nauwkeurigheid van een goed ontworpen schuiftoetsenbord vervangen. Trouwens, je zou kunnen zeggen dat ik overdrijf, maar het was heel bevredigend om een ​​gesprek te beëindigen door je telefoon hardop neer te gooien, net zoals je in een oude film zou doen. Vertel me dat dat niet bevredigend was.

Telefoons met een uitschuifbaar toetsenbord bieden meer schermruimte.

Tegenwoordig hebben we geaccepteerd dat toetsenborden op het scherm de helft van het scherm in beslag nemen. Als u een video bekijkt en op een bericht wilt reageren, verschijnt plotseling het toetsenbord en verschijnt er een klein venster. Heb je ooit geprobeerd een document te bewerken op een telefoon met touchscreen? De helft van de tijd moet u af en toe tikken, terwijl het toetsenbord de helft van de tekst bedekt die u probeert te bewerken. Bij telefoons met een fysiek toetsenbord gebeurt dit allemaal niet. U kunt e-mails schrijven of lange teksten opstellen zonder dat het scherm te klein en onbruikbaar wordt.

De paar pogingen om telefoons met uitschuifbare toetsenborden nieuw leven in te blazen, zijn om de verkeerde redenen mislukt.

Pogingen om fysieke toetsenborden na 2010 nieuw leven in te blazen mislukten, maar niet omdat mensen ze afwezen. Het probleem was de manier waarop het geproduceerd werd. Laten we de BlackBerry Priv als voorbeeld nemen. Het was een van de populairste slidertelefoons van het afgelopen decennium, maar de impact ervan was niet blijvend. De prijs was hoog en de prestaties waren zo slecht dat de kosten niet gerechtvaardigd waren. Uit benchmarktestresultaten blijkt dat de Priv slechter presteert dan concurrenten als de Nexus 6P en de Samsung Galaxy S6. Af en toe treedt er vertraging op en apps reageren niet goed, waardoor het toestel trager aanvoelt dan nodig is. De camera had ook last van problemen: de foto's waren onscherp en de prestaties bij weinig licht waren slecht.

Een ander vergelijkbaar voorbeeld is de F(x)tec Pro1 uit 2019. Deze was omvangrijk en duur, en de bouw ervan werd bekritiseerd omdat hij wiebelig was. De telefoon draaide op Android met een horizontale gebruikersinterface, maar veel smartphone-apps, zoals Instagram, ondersteunden geen rotatie, waardoor dagelijks gebruik frustrerend was. Dit zijn slechts twee voorbeelden van fabrikanten die er niet in slagen om fysieke toetsenborden weer op telefoons te implementeren.

Als er een schuiftelefoon terugkomt, moet die perfect zijn.

Ik zou graag een succesvolle comeback zien van een echt goed ontworpen slider-telefoon. Maar het mag niet zomaar een onhandige poging tot uitbuiting zijn. Onze normen zijn veranderd. Wij willen dunne telefoons. Wij willen grote schermen. Wij willen batterijen die de hele dag meegaan. Wij willen absoluut dat u onze apps blijft gebruiken. Ik denk dat een moderne slider-telefoon drie hoofdzaken nodig heeft:

Het moet stevig zijn, zonder trillingen of losse onderdelen. Het schuifmechanisme zou jarenlang perfect moeten werken, niet maandenlang.

Het toestel moet moderne specificaties hebben, zoals een snelle processor, een goede camera, een uitstekende accu, voldoende opslagruimte en het nieuwste Android-besturingssysteem. Het toetsenbord kan niet de enige functie zijn.

Het moet er goed uitzien – niet ‘toetsenbordvriendelijk’, maar aantrekkelijk, iets wat ik met trots zou laten zien op een vergadering.

Als telefoonfabrikanten niet aan al deze normen kunnen voldoen, hoeft u zich geen zorgen te maken. Ik houd liever mijn herinneringen intact dan dat ik moet toekijken hoe weer een geliefd ontwerp verandert in een gimmick.